Het huwelijk en het geregistreerd partnerschap liggen tegenwoordig wel heel dicht bij elkaar. Toch sprak ik ook recent nog een cliënte en haar partner die nadrukkelijk niet wilden trouwen, maar wel een geregistreerd partnerschap aan willen gaan.

Ja, het lijkt vooral een emotioneel verschil, maar het vervult blijkbaar wel een behoefte … Is dat voldoende om het geregistreerd partnerschap te handhaven? De volgende vraag is dan wellicht of het samenlevingscontract toereikend zou zijn voor deze mensen bij het schrappen van het geregistreerd partnerschap?

Of is dat ook emotie?