Man en vrouw hebben in 1999 een notariële samenlevingsovereenkomst afgesloten. Hierin is bepaald dat bij verbreking van de samenleving anders dan door overlijden, de man aan de vrouw een bedrag betaalt gelijk aan het bedrag dat zij zou hebben ontvangen uit de Algemene Nabestaandenwet. Door het samenwonen is de vrouw namelijk haar bestaande ANW uitkering verloren. In 2006 gaan ze uit elkaar en de man voldoet aan zijn verplichting uit de samenlevingsovereenkomst.

Maar dan komt de man te overlijden in 2011. Zijn erfgenamen zitten helemaal niet te wachten op het voortzetten van de onderhoudsverplichting en betogen voor de Rechtbank Limburg dat de verplichting met het overlijden van de man is komen te vervallen. De Rechtbank stelt de erfgenamen in het gelijk, maar Hof Den Bosch denkt daar toch heel anders over (GHSHE:2017:1881 en 2018:687). Uit de overeenkomst blijkt niet dat de uitkering zou moeten eindigen bij het overlijden van de man. De notaris die indertijd de overeenkomst heeft opgesteld, verklaart dat dit ook niet de bedoeling was van partijen.

De erfgenamen krijgen de kans om tegenbewijs te leveren, maar zijn daar niet in geslaagd volgens Hof Den Bosch.

Duidelijk zijn is noodzaak, in iedere akte of overeenkomst!